Yfir Strikid!

Jæja, nú fer thessari himnasælu ad ljúka. Fórum í mat til Orra og Freyju í gær og thad var voda gott og gaman. Fórum svo út ad Købencopana-strøndinni og fengum okkur øllara og spjølludum langt inn í nóttina. Í dag, sídasta heila daginn okkar, fórum vid nidur í bæ. Siggi keypti sér bók um Tívolíid, søgu thess og einkenni, og las hana upp til agna í Kongens Have. Á medan las Gunnhildur meira og meira um raunir Gabriels litla í søgunni hans Hanifs Kureishis.
En nú er mál ad kvedja. Á morgun høldum vid upp á heimskautasvædi aftur.

Hej hej.

Jæja, thá fer nú aldeilis ad styttast í ad dvølinni hér ljúki og vid taki landid helbláa med øllum sínum hlidarvindum og láréttu rigningunni. Ætludum aftur á Købencopana strøndina en sólin lét lítid á sér kræla. Thess vegna bordudum vid bara mexíkanskan skyndibitamat undir thaki og røltum okkur svo unm bæinn ádur en vid komum heim.
Spáin hljódar upp á sól, sól og ekkert nema sól thangad til vid førum. Thannig ad thetta lítur út fyrir ad ætla ad enda med stæl.

Í dag átti nú ad taka strøndina med stæl. En allt virdist ætla ad koma fyrir ekki thví ad hér rignir hunder og katter, eins og their segja hérna Danirnir. Thad er thví eki nema ad thad stytti upp ad hægt sé ad bregda sér enn eina ferdina á strøndina. Vid høfum legid á svona tilbúinni strønd vid verslunarmidstød og sjó. Hún (th.e. strøndin) heitir thví frábæra nafni Copencabana. Reyndar væri enn thá flottara ef hún héti bara Købencobana. En Købencobana tharf ef til vill ad bída betri tíma ef fram heldur sem horfir í rigningarmálum.
Svo er kokkteilapartí hjá okkur í kvøld thar sem vid munum gera heidarlega tilraun til ad troda øllu thví skemmtilega fólki sem í kringum okkur er thessa dagana inn í litlu íbúdina. Thad verdur merkileg tilraun.